Πίνακας Περιεχομένων
    1. Οι λιγότερο «δημοφιλείς» ενέργειες

    Μπορεί ο κόσμος να έχει ευαισθητοποιηθεί σχετικά με το περιβάλλον ενόψει της κλιματικής αλλαγής, ωστόσο φαίνεται ότι λίγοι προθυμοποιούνται να αλλάξουν τις συνήθειές τους και να δράσουν για τον πλανήτη, το ίδιο και οι κυβερνήσεις των χωρών. Μάλιστα λίγοι φαίνεται να πιστεύουν ότι οι πράξεις τους είναι ήδη αρκετές και δεν χρήζουν αλλαγή.

    Η έρευνα έγινε τον Σεπτέμβριο και επικεντρώθηκε σε 10 χώρες, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γερμανίας, των ΗΠΑ κι της Γαλλίας και σύμφωνα με τον Emmanuel Rivière, διευθυντή διεθνών δημοσκοπήσεων στο Kantar Public, δημοσιεύτηκε για να συμπέσει με τη διάσκεψη για το κλίμα Cop26 στη Γλασκώβη.

    Αποτελεί «ένα διπλό μάθημα για τις κυβερνήσεις» που πρέπει να μάθουν στους πολίτες τους ποιες είναι οι λύσεις στο πρόβλημα και να τους πείσουν να γίνουν υπεύθυνοι των πράξεων τους.

    Οι άνθρωποι λένε ότι είναι δεσμευμένοι να κάνουν την αλλαγή παντού εκτός από τη Σουηδία, ενώ μόνο στη Σιγκαπούρη και τη Νέα Ζηλανδία οι εθνικές κυβερνήσεις θεωρούνταν ιδιαίτερα δεσμευμένες. Το χάσμα μεταξύ της άποψης των πολιτών για τις δικές τους προσπάθειες (44%) και της κυβέρνησής τους (16%) ήταν υψηλότερο στο Ηνωμένο Βασίλειο.

    Η έρευνα έδειξε ότι το 62% των ερωτηθέντων θεωρούν την κλιματική κρίση ως την κύρια περιβαλλοντική πρόκληση που αντιμετωπίζει τώρα ο κόσμος, πριν από την ατμοσφαιρική ρύπανση (39%), τις επιπτώσεις των απορριμμάτων (38%) και τις νέες ασθένειες (36%).

    Όταν τους ζητήθηκε να αξιολογήσουν την ατομική τους δράση ενάντια σε άλλους, όπως κυβερνήσεις, επιχειρήσεις και μέσα ενημέρωσης, θεωρούν ότι είναι πολύ πιο αφοσιωμένοι στο περιβάλλον από άλλους στην τοπική τους κοινότητα ή σε κάποιο ίδρυμα.

    Περίπου το 36% χαρακτήρισε τον εαυτό του «υψηλά αφοσιωμένο» στη προστασία του πλανήτη, ενώ μόνο το 21% πιστεύει ότι το ίδιο ισχύει για τα μέσα ενημέρωσης και το 19% για την τοπική αυτοδιοίκηση. Μόλις το 18% θεώρησε ότι η τοπική τους κοινότητα ήταν εξίσου αφοσιωμένη, με τις εθνικές κυβερνήσεις 17% και τις μεγάλες εταιρείες 13% να βρίσκονται πιο χαμηλά στη λίστα.

    Λίγοι φάνηκαν να αναλαμβάνουν περαιτέρω δράση από μόνοι τους. Το 76% από τους ερωτηθέντες στις 10 χώρες δήλωσαν ότι θα αποδεχτούν αυστηρότερους περιβαλλοντικούς κανονισμούς, αλλά σχεδόν οι μισοί (46%) θεώρησαν ότι δεν υπήρχε πραγματική ανάγκη να αλλάξουν τις προσωπικές τους συνήθειες.

    Μόλις το 51% δήλωσε ότι θα αναλάμβανε περαιτέρω ατομική δράση για το κλίμα, με το 14% να υποστηρίζει ότι δεν θα έκανε και το 35% να διχάζεται. Οι άνθρωποι στην Πολωνία και τη Σιγκαπούρη (56%) ήταν οι πιο πρόθυμοι να δράσουν, όπως και στη Γερμανία (44%), ενώ στην Ολλανδία (37%) ήταν λιγότερο.

    Γιατί δεν αλλάζουν τις συνήθειες τους προκειμένου να σώσουν τον πλανήτη

    Ένα μεγάλο ποσοστό (74%) πιστεύει ότι ήδη κάνει αρκετά, το 72% ρίχνει το «μπαλάκι» στους ειδικούς λέγοντας ότι δεν έχουν δώσει αρκετές λύσεις και ένα 69% λέει ότι χρειάζεται περισσότερους πόρους και εξοπλισμό από τις δημόσιες αρχές.

    Άλλοι λόγοι είναι ότι δεν έχουν την οικονομική άνεση για αυτές τις προσπάθειες (60%), ότι δεν παρέχονται πληροφορίες και καθοδήγηση  (55%),  ότι οι ατομικές προσπάθειες δεν έχουν πραγματικά αντίκτυπο (39%), ότι οι περιβαλλοντικές απειλές είναι υπερεκτιμημένες (35%), ενώ άλλοι λένε ότι δεν έχουν και τον χρόνο (33%).

    Ερωτηθείς ποιες ενέργειες για τη διατήρηση του πλανήτη θα έπρεπε να έχουν προτεραιότητα, έδωσαν περισσότερη σημασία σε μέτρα που ήταν ήδη καθιερωμένες συνήθειες, απαιτούσαν λιγότερη ατομική προσπάθεια ή για τα οποία είχαν μικρή άμεση ευθύνη.

    Περίπου το 57% είπε ότι η μείωση των απορριμμάτων και η αύξηση της ανακύκλωσης ήταν σημαντική. Άλλα μέτρα που θεωρήθηκαν ως προτεραιότητες ήταν η αντιστροφή της αποψίλωσης των δασών (54%), η προστασία απειλούμενων ζωικών ειδών (52%), η κατασκευή ενεργειακά αποδοτικών κτιρίων (47%) και η αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (45%).

    Οι λιγότερο «δημοφιλείς» ενέργειες

    Πιστεύουν ότι τα μέτρα που ενδέχεται να επηρεάσουν τον τρόπο ζωής τους ως σημαντικά λιγότερο σημαντικά. Αυτά συμπεριλαμβάνουν τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας των ανθρώπων που θεωρήθηκε ως προτεραιότητα μόνο κατά 32%, την αντικατάσταση με των αυτοκινήτων με δημόσιες συγκοινωνίες (25%) και την ριζική αλλαγή του αγροτικού μοντέλο (24% ).

    Μόνο το 23% θεώρησε ότι η μείωση των ταξιδιών με αεροπλάνο και η χρέωση για προϊόντα που δεν τηρούν τους περιβαλλοντικούς κανόνες ήταν σημαντική για τη διατήρηση του πλανήτη, ενώ η απαγόρευση των οχημάτων ορυκτών καυσίμων (22%) και η μείωση της κατανάλωσης κρέατος (18%) και το διεθνές εμπόριο (17%) βρίσκονται ακόμα πιο χαμηλά στη λίστα με τις προτεραιότητες.

    Η έκθεση του ΟΗΕ και τα εφιαλτικά σενάρια

    Ο ΟΗΕ σε έκθεση που δημοσιεύτηκε λίγες μέρες πριν την COP26 στη Γλασκώβη όχι μόνο δεν θα επιτευχθεί ο στόχος της αύξησης της μέση παγκόσμιας θερμοκρασίας κάτω από του 1,5 βαθμούς Κελσίου μέχρι το 2030 αλλά η αύξηση της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας θα φτάσει τους 2,7 βαθμούς Κελσίου.

    Η έκθεση αυτή έρχεται να μεταφράσει σε αριθμούς όσον αφορά την θερμοκρασία το πόρισμα που δημοσίευσε πριν από λίγες μέρες ο Παγκόσμιος Οργανισμός Μετεωρολογίας που αποτελεί υπηρεσία του ΟΗΕ.

    Στο πόρισμα του ΠΟΜ αναφέρεται ότι παρά την διακοπή της οικονομικής δραστηριότητας εξαιτίας της πανδημίας τα επίπεδα των αερίων που προκαλούν την θέρμανση του πλανήτη συνεχίζουν την αυξητική τους τάση των τελευταίων δέκα ετών και το 2020 ήταν σε επίπεδα ρεκόρ.

    Στο πόρισμα του ΟΗΕ αναφέρεται ότι η μείωση των εκπομπών αερίου από τις χώρες που έχουν υπογράψει τις σχετικές συμφωνίες υπολείπεται σημαντικά από την μείωση που θα έπρεπε να έχει γίνει για να επιτευχθεί ο στόχος του περιορισμού της αναπόφευκτης αύξησης της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας κάτω από τον στόχο των 1,5 βαθμών Κελσίου μέχρι το τέλος της δεκαετίας.

    Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος θα έπρεπε οι χώρες να μειώνουν τουλάχιστον κατά 7,6% ετησίως τις εκπομπές των βλαβερών για την ατμόσφαιρα αερίων όπως το διοξείδιο του άνθρακα.