Όλοι ξέρουν την ιστορία που ένας αστεροειδής έπεσε στη Γη πριν 66 εκατομμύρια χρόνια και εξαφάνισε πολλά είδη, με ελάχιστα έμβια όντα να επιβιώνουν και να εξελίσσονται για να προσαρμοστούν σε μια νέα Γη. Οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν και άφησαν υπολείμματα που έφτασαν στο σήμερα να είναι άλλα είδη ζώων. Κάθε αντικείμενο που φτάνει στη Γη, αφήνει ένα σημάδι που δεν σβήνει. Πολλώ δε όταν μιλάμε για έναν αστεροειδή αυτού του μεγέθους που εξάλειψε σχεδόν κάθε ίχνος ζωής.

    Εκείνη την περίοδο, στη μετάβαση από τον Μεσοζωικό στον Καινοζωικό Αιώνα, ο αστεροειδής που εξαφάνισε τους δεινοσαύρους, δεν ήταν ο μόνος που έπεσε στη Γη. Υπήρξε και ένας άλλος, ο οποίος έπεσε μερικά χρόνια πριν ή μερικά χρόνια μετά, στη θαλάσσια περιοχή της Δυτικής Αφρικής, περίπου 248 μίλια από την ακτή. Εκεί άφησε ένα αποτύπωμα, έναν κρατήρα, που ονομάστηκε Ναδίρ.

    Αυτός ο κρατήρας βρίσκεται στο επίκεντρο, καθώς οι επιστήμονες ανακαλύπτουν νέα στοιχεία, τα οποία μπορεί να οδηγήσουν σε κοσμογονικές αλλαγές για όσα ξέρουμε για αυτή την κατακλυσμική στιγμή της φυσικής ιστορίας της Γης.

    Ο Uisdean Nicholson, επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Heriot-Watt στο Εδιμβούργο, ήταν αυτός που έπεσε τυχαία πάνω στον κρατήρα καθώς ανέλυσε δεδομένα από έναν σεισμό για μια έρευνα που κάνει στον τεκτονικό διαχωρισμό ανάμεσα στη Νότια Αμερική και την Αφρική. Έτσι, βρήκε απόδειξη της ύπαρξης του κρατήρα σε βάθος 400 μέτρων κάτω από τον βυθό της θάλασσας σε εκείνο το σημείο.

    Κίνα: Ανακαλύφθηκε απολίθωμα από αυγό δεινοσαύρου – Αποκαλύπτει νέα στοιχεία για τη σύνδεση με τα πτηνά

    «Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο. Έχει όλα τα στοιχεία ενός κρατήρα. Φαίνεται να δημιουργήθηκε από αστεροειδή», δήλωσε στο CNN, τονίζοντας πως πρέπει να γίνει έρευνα πεδίου στον κρατήρα και να εξεταστούν τα ιχνοστοιχεία του, όμως κατά πάσα πιθανότητα είναι κρατήρας. Έχει τη σωστή αναλογία βάθους και έκτασης, τα πετρώματα του έχουν το σωστό ύψος και το επίκεντρό του επίσης.

    «Η ανακάλυψη ενός κρατήρα στο έδαφος της Γης, είναι πάντοτε σημαντική γιατί είναι ένα πολύ σπάνιο γεωλογικό γεγονός. Υπάρχουν λιγότεροι από 200 επιβεβαιωμένοι κρατήρες στη Γη και μερικοί καλοί υποψήφιοι που δεν έχουν ακόμα επιβεβαιωθεί. Η ευκαιρία να ερευνηθεί ένας υποθαλάσσιος κρατήρας αυτού του μεγέθους θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε τη διαδικασία με την οποία λειτουργούν οι ωκεάνιοι κρατήρες, που είναι οι πιο συνηθισμένοι, αλλά οι λιγότερο καλά διατηρημένοι και αυτοί που έχουμε τις λιγότερες γνώσεις», αναφέρει ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Νέου Μεξικό, Mark Boslough.

    Ο συγκεκριμένος κρατήρας, ο Ναδίρ, έχει πλάτος 8 χιλιόμετρα και σύμφωνα με τις ενδείξεις τον προκάλεσε αστεροειδής με μέγεθος πάνω από 400 μέτρα πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια.

    Το μέγεθός του είναι κατά πολύ μικρότερο από τον αστεροειδή 100 μιλίων που εξαφάνισε κάθε μορφή ζωής και δημιούργησε τον κρατήρα Chicxulub στο Μεξικό, αλλά είχε ένα σημαντικό impact στον Ατλαντικό Ωκεανό και στις δυτικές ακτές της Αφρικής. Εικάζεται πως θα προκάλεσε σεισμό 6.5-7 Ρίχτερ, ένα τσουνάμι υψους 1 χιλιομέτρου γύρω από τον κρατήρα, που όταν έφτανε στη Νότια Αμερική θα είχε ύψος 5 μέτρα και το ωστικό κύμα θα ακούστηκε σε παγκόσμια κλίμακα.

    Για να αντιληφθεί κανείς την επίδραση που έχει η πτώση ενός αστεροειδή ή κομήτη στη Γη, υπάρχει ένα σύγχρονο παράδειγμα. Το 1908 έπεσε στη Ρωσία, κοντά στην Αρκτική, ένας αστεροειδής που έμεινε γνωστός ως Tunguska Event και είχε μέγεθος 50 μέτρα. Από την πτώση του καταστράφηκε μια έκταση 1.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων!

    Ο αστεροειδής που έκανε τον Ναδίρ, φαίνεται να έπεσε στη Γη στο τέλος της Κρητιδικής Περιόδου, που είναι η τελευταία υποπερίοδος του Μεσοζωικού Αιώνα. Σε τέτοιες εποχές πάντως, που δε μπορεί να γίνει ακριβής χρονολόγηση, η απόσταση ανάμεσα σε αυτόν τον αστεροειδή και τον άλλο που εξαφάνισε τους δεινοσαύρους, θεωρείται κοντινή με βάση την ηλικία της Γης, αλλά μπορεί να είναι ως και 1 εκατομμύριο χρόνια πριν ή μετά, γιατί τέτοιοι αστεροειδείς χτυπάνε τη Γη κάθε 700.000 χρόνια.

    Η ανίχνευση της πιθανότητας σύνδεσης ανάμεσα στους δύο αστεροειδείς πάντως, είναι σημαντική για να κατανοήσουν οι επιστήμονες τι συνέβαινε τότε στο εσωτερικό του ηλιακού μας συστήματος και να δουν αν υπάρχει ένας συγκεκριμένος κύκλος πτώσης αστεροειδών που θα μπορούσε να υποδείξει μια μελλοντική πτώση στη Γη.

    * Με πληροφορίες από CNN

    Διαβάστε ακόμη στο Nitro.gr:

    Neptune: Το διαστημόπλοιο που θα σε πηγαίνει διακοπές στο διάστημα το 2024

    Στεγνώνουν τα ποτάμια στην Ευρώπη: Η ξηρασία μπορεί να είναι η χειρότερη των τελευταίων 500 ετών

    Οι μέρες στη Γη μυστηριωδώς μεγαλώνουν και κανείς δεν ξέρει τον λόγο: Πού μπορεί να οφείλεται